къэтIэтэн

а) (къетIатэ) перех. гл. развязать что-л.

/ КъэутIыпщын, пхар зэрыгъэкIын, зэрыхын (пхауэ, къузауэ щыт зыгуэр).

* Хэплъэу аргуэру {Тыгъуэн} тIэкIурэ щытри, фIэмыфI-фIэмыфIурэ шыныбэпхыр къитIэтащ. Т. Хь.

б) (къотIатэ) неперех. гл. развязаться

/ ЗэрыкIын, къэлэлэн, къэтIэсхъэн (пха, къуза сыт хуэдэхэр).

* Линэ и щхьэц ухуэнауэ щытар къэтIэтащи, и щIыбым щIакIуэм ещхьу илъщ. Къ. Хь.